Sesler biriktiriyorum
mevsimler gelip geçerken ömrümden
rüzgârýn kanatlarýnda kokularý
ve ruhumun göz kapaklarýnda yüzler...
Dünya diyorum
ve kalp
birbiriyle ne kadar ilintili
sýðamazken birine
ne çok þey sýðdýrýyoruz avuç içi kadar kalbe!
kendi þehrimizde kayýp çocuklar
gibiyiz
huzur sokaðýný arayan
körebe
gözlerimde tuhaf bir bað
sanki elleri bir çocuðun yumuþak
belki de sýcak iklimlere göçe hazýrlanan
kanatlarý bir kýrlangýcýn..
soðuduk mu biz
yaþamda
yada küçüldü mü dünya
büyüdükçe bedenlerimiz
üzerimize uymayan bir elbise-mi
insanlýk
bir soyunduk ah
vicdanýmýzýn gözleri kör!
Sesler biriktiriyorum ömrüme
ve örtüyorum üzerlerini
yüzleriyle
kokularýný yele verip
uyandýrmayýn.