ne kadar daha uzaklaþacaksýn, kayýp gitti yýldýzýn karanlýk pencerenin ardýndan yansýrdýn geceme sen vardýn ya aldýrmazdým köpek ürmelerine gece seslerini örterdim sarý sýcak görüntünle erir giderdi cümle ters duygularým bakýþýnda hep sana dönerdim kanatsýz yalnýzlýðýmý
bakýþlarýnda upuzun bir yolculuða çýksaydým ayak seslerine karýþarak gardaki yolcularýn ne çok isterdim senin yaþadýðýn yere götürsün tren senin aydýnlattýðýn çevrede özgür aðaç olayým hiç eksik olmasýn ince dalýmda kýrlangýç yuvalarý söylesinler özgürlüðün doyumsuz þarkýsýný
ne uzun bir yol bu ayrýlýk, yürü yürü bitmiyor çýk isterdim karþýma çýk ilk dönemecinde sokaðýn birden merhabaný duyayým bakkalýn önünde nasýlsýn de, gülümse, yüzündeki muzip ifadeyle öyle yaklaþ ki aramýzda yol bulamasýn insanlar daha yakýn ol kalbimin sesinden, damarýndan kalbinin içindeki müziði dinleyeyim
her gece seyrederim yýldýzýmýzý penceremden göz kýrpar sensizliðime hani o en parlak aþkýmýz gibi en dorukta sönük kalýr bütün yýldýzlar yanýnda, toz olur gider sen bakarsýn gökyüzü tavanýndan apaydýn bütün sevgileri sarkýtýp odama seninle uyurum
öyle uzun ki yýldýz yolun
07. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.