kan revan þiirlerin kýyýsýndan dönüyor ellerim
bak
cümlelerim sen gibi kokmuyor artýk!
yüreðinin laneti bulaþtýðýnda yüreðimin gözlerine
derme çatma yaðmurlarda yýkadým düþlerimi
el pençe divanýna durdu aklýnýn
zavallý aklým
tutulmamýþ sözleri soyup kifayetinden
yarý çýplak sokaklarýnda gezdim þehrinin
içimde kýrýlan her ayna
ayrý bir ömrün ziyanýna tekabül etti
senin karanlýðýnda
ne zaman ki
gece yarýsýna gelip dayansa akrep
yelkovanýn dilinden soktu aðrýlý zamanlarým
sýtmalý sabahlara açýldý perdeler
ve
turuncu yalnýzlýklar kucakladý güneþi
yalancý sevmelerin göðsüne yasladýkça baþýmý
etim sýyrýldý kemiðimden
vurgun yemiþ çocukluðum damarlarýmdan aktý
kangren bir yarayý kundakladým
ipek çarþaflara
sonra
imansýz bir selayla
kimsesizliðimin kulaðýna üfledim adýný
utandý cehennem
cennet yandý
amin dedi þeytan
amin!
üç kere
ard arda