VUSLAT

VUSLAT
Karanlýða serpilmiþ yanýp sönen her yýldýz
Dünyaya göz kýrpýyor tebessüm bekler gibi
Kalplerinde heyecan, el ele oðlanla kýz
Mucizeler yaratýr yerin göðün sahibi
*
Zaman ki yenik düþer sevdalý bakýþlara
Karþý konulmaz aþka, esmiþken deli rüzgâr
Aðustos sýcaðýnda özlemdir bu kýþlara
Gül dökülür kucaða, yanar tutuþur aðyar
*
Þafakla þekillenir tan yerinde bir ýþýk
Yüreðinden sökerek tekrarlayýp adýný
Ayrýlýk acýsýyla kývranýr çýlgýn âþýk
Yoksa nerden bilecek özlemenin tadýný
*
Dokunur yâr tenine günün sýcak busesi
Gecenin kollarýna tel tel daðýlýr saçlar
Çaðlayandan duyulan hoþ sedadýr su sesi
Silinip kaybolmakta geçmiþteki inançlar
*
Vuslattýr yakýnlaþan hasretin inadýna
Avuçlarýn içinde mesafeler yok olur
Beyaz bir güvercinin tutunmuþ kanadýna
Saf ve temiz ruhlarda bu günah da ak olur

ÞERÝFE ÇINAR
Sosyal Medyada Paylaşın: