saf, sade aklýn arkasýna saklandým sevgi savsaklarken atýný sürmeyi sokaðýna aþkýn süzüldü ruhuma telâþlý adýmlarýn yeni doðmuþ bir tay gibi titredi bacaklarým suretini içimin en gizli köþesine sakladým
dola beni kollarýna, daha mevsim bahar sar dedim yumak yumak kilim doku, halý doku tezgâhýnda ört üstüne desen desen örtümü yaz gecelerinde dol odama efil efil güvercin göðsünde büyüt beni
dibini çepinlediðim, çirklediðim, suladýðým gül düþüverdi birgün yarin elinden aðladý dibinde kokladýðý sokak lâmbasý geri kaydý caminin minaresi eðrildi esenliði býraktý kavaklar, boyu kýsaldý
yine unutmadým anladým yar gözlerin esti önüme bir çýnar yapraðý gibi usulca indi omuzlarýma hafifliðin sanki yere býraktý yükünü eþek cümle bakýþlarýn yol buldu, yüreðime girdi
elini uzattýn iyi misin?
1. 9. 2014 / glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.