büyüdüm
çiçekli eteðimle koþuþtururken
çocuktum, çiçektim, renk toplardim
demet yapardim..
kuþlara þarkilar söyler
güneþi avucumda saklardým..
dedimya! duymadýnýz mý? çocuktum..
düþerdim, küserdim, üzerdim
bir sakýza tav olur,
bir kuzuya yar olur,
gökkuþaðýna salýncak kurup
ay ýþýðýyla ip atlardým...
Bir þey oldu sonra
büyüdüm sanýrým.
eteðimde çakýl taþlarý taþýdým.
yüreðimde uçsuz bucaksýz boþluklar.
kor ateþlerde ip atladým.
çiçekleri bozkýrlarda topladým
dikenleri battý hayatýn...
kanadým , kan- dým, kadýndým..
sardým,sarýldým...koþtum.. yoruldum.
þimdi daðlara serptiðim yüreðimi
toplama vaktidir.
çocuk yanýmý yanýma alýp
yaþlý ruhumu arkada koyup
çalýnan tüm renklerimle bir demet yapýp
kayýp sevgiliye sunma vaktidir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.