ellerim...

Siz kýrmýzý yaðmurlarda
ýslanmasýný bilirmisiniz bayým
hiç al þimþekler sýyýrdýmý aklýnýzý
kalbiniz bir kuþ kadar ürktü mü
alev doðurdu mu ýslak bakýþlarýnýz
bilmezsiniz bayým
ateþe yüz sürmediniz
yangýnlara çalmadý hoyrat yüreðiniz
oysa ben
her gün sýkýca topluyorum saçlarýmý
boynumda boy veren
yeþil damarlarýmda aðlýyorum beþ vakit
Siz ne bilirsiniz ki bayým
dokunaklý þarkýlarda dondu mu aniden bakýþlarýnýz
aklýnýzý yitirmek istediniz mi ukala pazarýnda
ya da zamaný alnýnýzdan silip atmayý
aný kundaklamayý planladýnýz mý
haince pusuya yattýnýz mi ölüme iç çekerken
kurda kuþa yem ettiniz mi ömrünüzü
sesiniz kýsýldý mý susmaktan
ya da haykýrmaktan tutuldu mu nutkunuz
dokudunuz mu ellerimi eðirip kalbinizde
okudunuz mu avucumun ayetlerini
diz çöküp gönül rahlesinde

dokuyun bayým dokunun
çekinmeden öpün ellerimi
yeni çýkan ekmek gibi kutsayýn
daraðacý büyüttüðüm ayalarým
bir buruk intihar kokar simdi
öpünde ölüverin
hadi !

Rihem Nur
Sosyal Medyada Paylaşın: