Zaman Bıçağı

Zaman býçaðý elimde,
Kestim- kestim dilimledim,
Her gün ve her saat ayný,
Kesip- bölüp, biçimledim...

Muhakkak akþam olacak,
Gün, elbetteki solacak,
Saatler akýp- dolacak,
Aylar kesip, silimledim...

Kime kalmýþ dünyâ kârý,
Olmak ister; kocakarý!
Ya, benim gençliðim hani?
Bahar ve güz dönemledim...

Sabahlarý umut ile
Dolmadý, hiçbir gün file,
Ümitlerim de nâfile,
Yýllarý, bir- bir ekledim...

Þu parayla, hava ne hoþ,
Ýstersen, gece- gündüz koþ,
Çöp fazla, neylesin faraþ,
Hayatýmý gömüledim...

Kadir’im. Kalkarým erken,
Her geçen gün: Kaçan Tren!
Virajlarda, eyle fren!
Vaktinde git. Bitme: Erken!..

Has vaktimi karaladým,
Hoþ gönlümü sýraladým,
Sevmek, en büyük murâdým,
Sevildim mi?... bilemedim.

Kadiryeter Kadir Yeter.
01 EYLÛL 2014 (18 TEMMUZ 2003 CUMÂ) TRABZON.



Sosyal Medyada Paylaşın: