efendim siz ne kadar yüksekten dökülüyorsunuz öyle bir þelâle desem,deðilsiniz; taþ ve kum yýðýnýsýnýz aþaðýlarda havasýný solumak istiyorsunuz, derin, muazzam nehrin
bilirsiniz hamurunuz bizim bura iþi kara buðdaydan bir hava ki burnunuzda daðlara týrmanýyor eziyor bütün kýr çiçeklerini, hayvan otlatýyor oturuyor kumdan gövdesinin üstünde
bir adam sosyal yardýmlarýn orada ara beni diyor hemen hemen adresim ora kendimde yoðum çok az uðrak veririm kendime bilirsiniz bana deðer biçtikleri adreslerdeyim
efendim siz ne kadar insanýnýza yabancýsýnýz paris’te miyim diye çevreye göz attým da küçülen ekmeklerin arasýndayým, elimdeki poþetle hani siz tutuþturdunuz elime efendimler arasýnda ben efendi aradým karardýkça kararan duruþunuzda
ayaklarým düzgün basarken durduðu yere sizin üstünüzdeki aðýr mý aðýr deðirmen dönüyordu býrakýp gerçek iþlevini biraz kýmýldatsaydýnýz devasa taþýnýzý kurtulacaktýnýz üstünüzdeki sizi devirecek yükten
kimbilir gökyüzünde baþýnýza bir yer açýlýrdý unuturdunuz ateþe tuttuðunuzu elinizi çocuklarýn da gülmesi gerektiðini akl’ederdiniz sýra sýra dizilmezdi ölüleri çöllerde
efendim sizin taþýnýz oyun taþý deðil eli olduðunuzu boþuna söylersiniz Tanrý’nýn kimse görmedi yýldýzlý geceyi yüzünüzde ne de güneþli günlerdeki o ýlýk nefesi
hani ay çizilsin isterdim suretinize sert kayalardan düþmeyin öyle sizinle birlikte yýkýlmasýn o kocaman köy ekmeði kararmasýn yýldýzsýz gecelerimizin
neden ýþýklar sönüyor sizin bakýþýnýzda yollara dökülüyor bir bir taþlarýnýz geçit verilmiyor yürümüyor yolcular özgürlük þarkýlarý çalýnmýþ olanlar efendim efendiler götürsün sizi!
29. 8. 2014 / glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.