Çiçek tarlasýna diken ekilmez
Muhabbet sazýna söz ara gönül...
Yalnýz bu dünyanýn kahrý çekilmez
Bir arý misali, öz ara gönül.
Hakikat aþikâr; zarar da kâr da
Marifet yürekte, kalpteki harda
Dehlize düþer de kalýrsan darda
Yunus’dan Veysel’den iz ara gönül.
Allah sevdiðini sýnar çileyle
Þeytan fýrsat bilir gelir hileyle
Ýsyana meyilli nefsi lâl eyle
Musibet içinde haz ara gönül.
Ok hedeften þaþar yayý germeden
Dal meyvaya durmaz emek vermeden
Davetsiz misafir yere sermeden
Düþ gerçek peþine; gez, ara gönül...
Zirveye bakan göz ser’ine yüktür
Haddini bilenin boynu büküktür
Ruhlarýn arzusu seyr-u sülüktür
Dizdize verecek diz ara gönül.
Kudret sahibi O! Ederse murat
Allah dostlarýna düz yoldur sýrat
Münkir’in eline Hakk vermez berat
Geç hassas eþikten, giz ara gönül.
Geç hassas eþikten, giz ara gönül.
Mecit-AKTÜRK