bugün biraz yaþamda susmak denemeleri yaptým bir kibrit çakým ýþýksýz kaldým da gözlerim nemlendi içim sýkýldý sessizliðimi dinlemekten,duvarlar yoruldu kalkýp bakmadým gökyüzüne ne tarafa yolculuðu uçaklarýn hangi alemde bulutlar, yerinde duruyor mu ay baþý dönen dünya mý yeni kararan akþam mý baþýmdaki sallantý bir gemi içinde gibi kýmýltýlar þimdi ne mümkün aya çelme atmak sesimi arýyorum sessizliðimde
yol durur yerli yerinde,saðlam yapýþtýrýcýlarý var boþuna gidip gelir greyderler, iþçiler emekler durmadan kurtarmaya çalýþmazlar aralarýndan kayan yýldýzý kaptýrýlan paçalarýdýr hem de çok ucuza ölenler unutulmaya mahkûm akþamlara göçerler sayýlarý kalýr hafýzalarda bir de iþçi kimlikleri ok yaydan çýkmaz bir türlü, mekânikleþir insan kýsacýk bir yoldur oysa direnenlerin sað kaldýðý öfke çýkmaz kýnýndan,sesim duvara asýlan öylesi resim
ölüler memleketi mi yoksa burasý, yanýmda hep dilsizler bulamazlar bir türlü týnýsýný seslerinin uzaktan hoþ týngýrtýlar gibi uyutur davulun sesi çirkin bir güvercin gurklar çatýlarýn altýnda görüntüde havalanýr gibi bütün kuþlar neþeyle bizden deðildir kanat sesleri havada döner bir cýrcýr böceði bile olamam geceyi sesleyen anlasam sözlerini kimbilir nasýl eþssizdir anlamý þarkýsýnýn belkide böyle açar yapraðýný bütün tomurcuklar böyle can bulur hayat, kurtulur sürünmekten
21. 8. 2014/ Glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.