yine yokluðunla uyandým sabaha esintileri yokladým ne kalmýþ geçmiþten yüreðimin tozlu raflarýnda kitabýnýn sayfalarýný çevirdim
ilk okumayý öðrenen bir çocuk gibi he ce le dim adýný her zaman alfabenin ilk harfi iskeletini kurdu önümde sürekli yarým kalmýþ inþaata
arkamdaki uzun zaman kýsaldý getirdi ilk aþkla gülüþünü gözlerinde kalan zamana bir kalp kolyeye adýný yazasým geldi yine takmak için boynuma tenime kazýr gibi aþkýný kanýmý akýtarak sevgiye
geliþin uyandý sabahla benden önce fýrlatýp attý yastýðý geçmiþin tarihi kazýlarýný yaptý gülüþün bir aný çýkardý gümüþ kýlýfýndan bakýþlarýn yüzdü gönül okyanusumda yüzün kýzardý
kaç kez dönüp baktýn arkana üzgün suretini bende býrakýp kimbilir kaç gece sabahladýn özlemle kaç yastýða aktý hasret gözyaþýn oturup kalbinin mektuplarýný yazdýn doðuþuna bakýp güneþin iltica ettin bana
18. 8. 2014 / Glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.