SESSÝZ BOÞLUKLAR
Ben deðil miyim seni iten de tutan da?
Semaya çýkarýp parlaklýk katan,
Sonra, Fýrlatýp atan,
Ben deðil miyim?
Caným seni çekince bulan,
Gülücüklerimle kandýrýp aklýný çelen,
Kulaðýna masallar fýsýldayýp
Uykulara daldýran,
Ben deðil miyim?
Kaderimsin dedin sarýldýn bana,
Ne dediysem acý tatlý küsmedin lafýma,
Gözün uzaklara dalýp kulaðýn duymazken,
Yerinden fýrlatýp seni hoplatan,
Ben deðil miyim?
Gazýn mavisiydin ben turuncu alevi,
Sen esas olandýn ben görünmeyen gizi,
Uzaklardan uzanan yüreðini
Dilimden dökülen korla ýsýtan,
Ben deðil miyim?
Geleceðe planlar yaptýn,
Hayalleriyle avunup iþine sarýldýn,
Kim ne demiþ umursamadýn,
Gücünü gölgenden aldýn
Umudunu düðümlediðin iplerini çözen,
Ben deðil miyim?
Eðildin kullar önünde,
Sustun cahili görünce,
Uymadýn bu kalabalýkta nereye gider diye
Yolunu doðrunu bildin de
Çýdam sýnýrlarýný arþa yükselten,
Ben deðil miyim?
Verimli topraklarda hasatý kurutup,
Çaðlayanlarýn yerine çakýllarý doldurup,
Yýllanmýþ aðaçlarý millerce savurup,
Tabanlarýmý kavuran sahrada,
Yetiþtirip eline kösük veren,
Ben deðil miyim?
Kurt puslu havayý sever insan açýk olaný,
Barbarlar þehrini bastý ne varsa yaðmaladý,
Maðrur duruþunu bozmadýn kýlýcýný çekip savaþtýn.
Senden kalan sessiz boþluklarý,
Üstüne alan ben deðil miyim?