TESADÜF

Karþýlaþtýðýmýz yerdeydik þimdi,

Yarýmýn bütünü gibi...

Gözün yakaladýðýnda hüznümü,

Acýydý, bakýþýndaki ýþýltýnýn sönüþü.

Öyle mi bakardý gözlerin her zaman?

Ýçim erir yok olurdum.





Duygumun adýný koyamaz...

Dünyayý durdururdum.

Nur düþmüþ her bir sözüne...

Akardý sýrasý ile...

Durulurdum, dinlenirdim.





Melodisi hayatýmýn ritmi...

Kokun yok mu o kokun?

Nerde görse selamladý beni,

Yalnýz býrakmadý, ciðerime iþlerdi.

Ben de her yerde tanýrdým.





Baharlara benzerdi yürek seslerimiz.

Terletip, sonra hasta yapan.

Birden bire ýsýnýp, soðuyan.

Ne de çok özlemiþim!

Gözlerime benzeyen o deniz rengi gömleðini.

Düðmelerini iliklerken birer birer...

Beni izlemeni, unutmak ne mümkün?

Kondurduðun buseyi...

En kýsa, en tatlý olanýný nasýl unuturum?





Gel gör ki!..

Bitti...

Heyecanýn defterindeki sayfalar birer birer...

Kapandý ,kapanmayacak sandýðýmýz defterler.

Yýrtýlan sayfanýn karþýsýndaki de terk etti...

Hem de bir elveda bile demeden.

Zaman dondu, sular duruldu, akamadý göl oldu, göz pýnarlarýmda hüzün...

Bir bakýþa bir ömür verenler var ya hani,?

Duygu çölünde erenler var ya?

Bir belirsiz ize göç edenler var ya?

Dar zamanda bu tesadüf neye yarar?

Yanýmda sen olmayýnca?
Sosyal Medyada Paylaşın: