Zehir çeþmesinden zakkum içeli,
Ýçemedi seni damarlarýndaki sývýnýn kiri.
Yuttu anafor; yolcu yolunda gerek…
Gidilen yol zindanýn dibi.
Oradan kendine pencere sandýn beni,
Oysa gördüðün þey kuyunun kiri...
Sarmaþýða sarýlma; cinsi zehirli.
Gidiþi kolay da, dönüþü engelli…
Bu sokak çýkmaz;
Görmedin mi?
Bunca günler rüzgârý yedin de teknenin dibinde,
Melteme mi teslimsin aðaç gölgesinde?
Iþýk hýzýnda akýp gitti zaman.
Durdurabildin mi?
Vals ederken gözler gecenin romantizminde,
Duygularýný dil ucuyla bile
Raks ettirebildin mi?
Ýçtin aþkýn þarabýný dert çektin,
Çileye çilem dedin, kanadý ruhun;
Gönlün huzuru yudum yudum içerken
Kalabildin mi?
Terk etmiþti umudun yüreðini.
Ebemkuþaðýnýn duygu taþkýnlarýnda
Yenilemedin mi?
Uzandý yolum baða, bahçeye.
Þükreden göze, seven yüreðe…
Kokla, çek derinden içine;
Senet yok sonrasýna.
Bilemedin mi?
Çýkar tadýný ey kadýn!
Gün senin, gül senin, güzel senin…
"Uzanýnca dokun, diril, yenilen." demedim mi?
Bu sabah da bir þeyler dolandý kalemimin ucuna.
"Çözeyim" desem de;
Cevabý "Yuvalandým, rahatýmý bozma!”
Oturdum kýyýda, izlerim seni.
Çünkü raks ediyor ay suda…
Kulaðýmda, gecenin sabaha giden ayak sesleri…
Güneþi karþýlamaya gidiyorum martýlarla.
Açtým kanatlarýmý, rüzgâr hýzýma çarpmakta.
Gözüm kapalý, yeni doðan ýþýklar girdi kanýma.
"Ýç kana kana sabahý, geceyi ayýr" demedim mi?
Zakkumun dibinden çýkýp,
Güneþin doðum çatlaklarýndayýz þimdi.
Gök yarýldý, kuþattý renklerinde,
Buluta sarýldý, aklandý beyazýnda.
Kanýmý çekse de bu yükseklik,
Daldým çivileme,
Lacivert efsuna…
Ýçimdeki kiri, köpüren beyaza akýttýðýnda,
Topuðumdan sarmaladý açýk denizler.
Gecenin, gündüze açtýðý düðmelerinden düþtüm.
Katre katre aktým ukbaya,
Göz çukurunda özümlendim.
Cansiperane bu diriliþte
Yer gök uyum içinde…