Ayný pencereden baktýk seninle, Ayný noktayý gördük; Belki de bu yüzden, acýyla kan kardeþi olduk! Bu yüzden sevgili, sýrf bu yüzden solduk.. Hicrân’ý Hüzn’e gelin ettik, Yarayý yüreðimize hediye bildik! Gün be gün ölüp ölüp dirildik...
Sonramýz olmadý bizim.. Baþlangýcýmýz var mý ki, sonumuz olsun? Gelmeyecek bir son’a umut baðladýk.. Oysa bilmek gerekirdi sevgili; En büyük sevdalar ayrýlýða gebe’dir.. Bilemedik; belki de bilmek istemedik! Zor gelirdi tabi, gerçekle yüzleþmek.. Ýþte bu yüzden, göz önündekini göremedik; Birlikte baþlayýp, birlikte bittik...
Sen ve Ben; Ýki ayrý kutup, Birbirine hasret iki yarým küre; Merhaba de sevgili, Merhaba de ölüme...
byHaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
byHaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.