nasýl yürünür yeniden önümde dað gibi yükselen tepelere günün kahrý keser yolumu,çiçeklerin ölümü yüzünün yanýnda zulmün sureti görünür sen gel derken,hayat dur der
aðýr aksak yürür insan’lar aramaya yeltenmez kimse gerçek yüzünü sular kesilir, toprak ölür arkasýna bakmaz mý hiç kimse neler olur çölde ne plânlar uygulanýr ç’öl üstüne
tezatlýklar üstüne saðlanmaya çalýþýlýr sözde denge bayraðýmýz kirletilirken, indirilir bir yanda bir yanda baþka bayraklar yükseltilir milli olma denir,olma ulusalcý falan evrensel deðerdir insanlýk bir yanda insan’lýk öldürülür
kusura bakma þiir burnumdan gelirken yaþamak bazý dürtüleri öksürerek çýkarmam olasý deðil her ülke kendi bacaðýndan asýlamýyor fayda mayda da etmiyor diploma’si oyunlarý devirirken koyunlarý!
gel deme sevdiðim uzanmýþ yerde yatýyor sevdam insana ulaþmýþken göðe çýkamam yeniden yerde insan ölüleri gözleri açýk!
6. 8. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.