Canımın Havli..

Ey canýmýn havli,
Can alýcý aþkýnýn en ortasýna gözü kapalý girdiðim.
Bilsem þimdi hangi yokluðumun varlýðýndasýn,
Ýnan gelip bulurum seni.
Bulduðum yerde veririm yoldan geçen birine seri.
Ama seni...
Seni hiçliðe heplik ederim.
Tek kelimelik koca bir daðarcýk ederim seni,
Kendimde kendimize.
Cümleye sayfa ederim seni.
Kaðýda suyla yazarým bilinmiþliðini.
Ve varlýðýna armaðan ederim tüm aþýk tavýrlarýmý.
Ey canýmýn havli,
Atýlgan sevdalarda en çekimserim.
Yürek alev aldýðý gün bu bedende;
Güneþten yansýyan bir ýþýk gibi durdun gözlerimin derininde.
Þavkýyor duruþun.
Bir nakýþ inceliðinde,
Bir bakýþ tazeliðinde,
Bir varýþ sevincinde.
Ve ben varlýðýna armaðan ediyorum tüm duruþlarý.
Ey canýmýn havli,
Her ahvale kulak kabartaným.
Þimdi sen dinlemezken, duymazken sesimi,
Kalabalýklara dinletiyorum sessizliðimi.
Þimdi sen sahiplenmezken söylenmiþ tüm cümlelerimi,
Koyu yalnýzlýklara adýyorum söyleyemediklerimi.
Ve varlýðýna armaðan ediyorum tüm haykýrýþlarý
Ve tüm haykýramayýþlarý.
Ey canýmýn havli,
Varlýðýmla yokluðumun ince çizgisi.
Yokluða göz kýrparken varlýk kýrýntýlarým,
Yerden toplanýyor geriye kalan parçalarým.
Varlýðýyla varlýða armaðan olaným,
Yokluðunla kapandý varlýðýmýn bütün kapýlarý.
Ve ben varlýðýna armaðan ediyorum tüm var oluþlarýmý.

Aysun ÖZER
Sosyal Medyada Paylaşın: