hayat kendi nefesinde ilerleyen
çýplak bir haykýrýþ gibiydi..
derinleþiyor hisler
sürdüm kendimi dirilmiþ kalýntýlara
tutulmaz oldu benliðimdeki parýltýlar
bulun gözlerimdeki yeþilleri
yaðmur izi toplayýp
hayatý sevmek istedim hep
ölümün rastlantýsýz var oluþlarýnda
yönünü þaþýrmýþ ziyanlar gibi
usulca ýslanan bir ýslýktý duyulan bilinçaltýmda
samimiyetten uzaktý anýmsayýþlar ..fakat.
hayallerim daðýlmýyordu ruhumda
kendi bileklerine keskiler gibi sarýlan
yerdeyim çünkü..
giyinik çýðlýklarý hatýrlamýyorum ama
hepsi bu....
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.