huzuru kaçýyor yer yurt sahiplerinin odalarýna dalan bir kelebekten
hani yeryüzü onlarýndý verdikçe daha çok istiyorlardý buzaðýya tapýnanlar býldýrcýn eti ve kudret helvasýndan býkanlar onlara istediðini verdi Tanrý tövbe sonrasý yine bozdular
hýyar soðan-sebze topraklarýnda fakirleþtiler sonlarýný hazýrladýlar onlara söz geçiremedi peygamberleri kendi pisliklerini istediler yurtlarýndan ettikleri insanlarý görmediler
duvar ördüler aralarýna çýkar kapýlarýný açtýlar gömüldü iman
çoðalýn toplanýn ey kelebekler beyaz kanatlarýnýzda ýþýyan özgürlük yurdunuzu kapsasýn bir yaralý damarý iyileþsin dünyanýn dünyalý konuþsun cehennemin dibine gitsin suskunluk insan varolsun!
20. 07. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.