gün/ce

güneþinde makas kesiði bir sabah
dertli bir gün
her yanýndan yaralý

kursaðýmda kuru ekmek hüznü
uykularým iþgale uðramýþ
kirpiklerim savaþ alaný
barýþçýl bir rüya bile
durduramamýþ bu kaný
gözlerim pencerede kalmýþ
iþte gün
her yanýndan yaralý

avlusunda ise bir caminin
kýrýk dökük bir tabut
son yolculuðuna çýkmaya yorgun
kalmaya dargýn bir yürek, içinde
belki dost adý belki yedi kat yabancý
çýkacak iþte son sefere
kimbilir hangi omuzlar üstünde

okul bahçesinde çiçekler açmýþ
adý selvi, adý mehmet
nasihatler dikilmiþ beyaz yakalarýna
avuçlarýnda bir serçe gibi ümitler
uçmayý bekliyorlar kanatlanýp da
daha öðretilmemiþ onlara
hayatýn matematiði
bu yüzden de karneleri hep pekiyi

köþede, sokaðýn giriþinde
hüzünlü bekleyiþlerin adresi
tütünü su diye içenlerin..
adý: aþýklar meyhanesi
kapý giriþinde bir adam
cam dibinde ..
elinde kadehi, gözleri kapalý
belli içinde hicran yarasý
dudaklarýnda Müzeyyen ablanýn
benzemez kimse sana’sý

gün de bitap düþtü iþte
iþte bu gecenin el koymasý güne
ay yerinde yaþlý ve suskun
yýldýzlar gökyüzünde aydýn
güneþe elveda dedi
pencere önü çiçekler
boyunlarý büküldü çaðlayanlarýn

gün dertli
günler yaralý her yanýndan
her köþesinde yaþamýn, bir kavga
her kavgada bir kaybeden

keþke bu hayatýn da kepenkleri olsa
yorulunca çekilse aþaðýya
çekilince bitse acý, sussa hüzün
ölse gün
sonra doðsa yeniden, kepenkler açýlsa
ya da bazen
hiç açýlmasa
..

Sosyal Medyada Paylaşın: