can buldu gölgeler kýyamet zamaný gelmedi daha verilmedi ferman çiðnendi,kýrýldý Tanrý bütün eklemlerinden Ýsa hâlâ çarmýhta Musa halkýný getiremedi firavun’un yanýndan çocuklarýn kaný damlarken þiirin insan tahtýna
ince çýkar hesaplarý kýyamda secde yeraltýndan çýkan zehire git gide büyür insanýn gözü yuvasýndan
sürgün edilmek istenen acýya maya, kabarýyor yýkýmlar yürekte taþtý taþacak insan hamuru
uðultulu kovanlar umut tavana asmak üzere kendini yaradýlýþtan intihar sürecine girdi girecek zaman kan sýzýyor güllerden irinli yara dünya kalbi bombalanýyor ecel tek elde taþýyor bayraðý
yaþamak fasulyeden bu kaçýncý dümen döndürülür su durdurulur teslim alýnýr hayat gözleri açýk ölür bebeler anneler tutamaz yavrusunun elini uzun etekleriyle yerde sürüngen adýmlar
þiir kalýr öyle dalgýn gözleri yerde kaldýramaz bakýþlarýný gözyaþlarýný akýtýr ay!
gün giyinir cübbesini selâsýný okumaya hazýrlanýr doðmamýþ yarýnlarýn..
17. 7. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.