iki büklümdü iki lafýn beli, ayaklarý suda evlerin kýyýlarýnda secdedeydi akþam ezaný, þimdiye az kalan diyar-ý senimde halceðizimde beþ vakit nefesleniyordu , titrek bir mum kopuk bir düðme deliði kadar yalnýzdým yorgundum...
bir kilise zangoçuydu kara kalem düþüm, Notre Dame’ýn üç kapýsýnda kamburumda aþktý Esmeralda gülümsüyordu þeytan taþlarý, þükran duasýnda ve... tanrýsýna ihanet ediyordu, bir rahibin körelmemiþ nefsi uçuþan eteðin raksýnda
omuzlarýný silkiyordu, üçüncü çoðul hallerin, tek seçenekli cevaplarý yer haklýydý gök haklýydý yerden göðe haklýydý, yere göðe sýðdýramadýðým
güneþ sýrýlsýklamdý su kupkuru soyunup,dökünürken , bir sonraki vakitler bir yelpaze, esintisizliðine aðlýyordu laf atýlmýþ sularýn
ter içindeydi aþk ter içindeydi düþ
suadiyetemmuzikibinondört Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.