verdiðin sevda fazla geldi Tanrým...aldýðýmýz yere býraktýk baðýþla
bütün gece seni düþündüm suya tutunan balýk kýyýna vurdum gece kokulu içimdeki þiirler devrildi, kalemimi boðduðum denizine derinsizim... diplerine kaçýr beni
olmayacak duaya sesleniyor, yeni çekilmiþ besmelem þakak tetiðiyim sýrt býçaðý kaynamayacak kýrýk sýyrýk deðil bu düþlerimdeki, bir ömre yetecek sayrýlýk
ne gül kaldý ne gülistan kahretsinim fazlaca lanet olsunum gözlerimden öpüyor, en çok beni seven kadýnlar gözlerim gözlerinden yaþlý, gönlüm daha ihtiyar bizi kaybettim ben hükümsüzüm ve çok aceleci ayrýlýklar
benim olmuþ dünyalarýmda, ortalýkta dolaþan bir ah sýmsýký avuçlarýmda, yabana atacaðým aþk üzerime titriyor hüzün alabildiðine suskular sahi söz kýrk düðüm biraz daha kaybediyor tam þuram gün tenimdeki geçmeyen eyyam-ý buhur yarýn bir çift ayakkabý, kapý önüne konulan
suadiyenisanikibinonyedi Demir Mutlugil Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.