sevgili ne çokmuþ derken gülün dikeni
filistin’li mor tomurcuklar geliyor gözlerimin önüne
birbiri üstüne konulmuþ
yaralý çocuk eller
yüzlerdeki bereler
henüz insanlýða emeklememenin izdüþümü
demiyeceðim, çözüntüsü
kime çýkar olarak akýyor kan
heey develer, hörgüçleri
ne’ye yararsýnýz
çölün kaktüsleri
hep erteliyor açmayý
dünya yara yara saçýlýyor
ramazanýmýzýn üstüne
açlýðýmýz kime yarýyor
Allah’a yaramadýðý belli
ey kan aðlayan ay
gözyaþlarýný býrakta git
niçin öldüðünü bildir ey insan
insan olmadýðýmýzý tükür yüzümüze
heey katiller!!!
çýkartýn
yüzünüze taktýðýnýz peçeleri
yüzünüz görülüyor
bütün arþ’ý âlâdan!
14. 07. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.