duyuyorum
gitme kal diyor, gitme kal
bir yandan seni benden uðurluyorum
bir yandan peþin sýra koþuyorum dörtnal
uðurluyorum uðurlamasýna da
seni canýmdan
seni þah damarýmdan sökemiyorum
nota nota çarpýyor bamtelime
sözleri eksik bir türkü
haykýrýyorum uzadýkça mesafeler
unutma diyorum
unutma sakýn güneþi
sesim evrene çarpýp düþüyor
savruluyor ortalýða tüm sözcüklerim
biraz isyan biraz sitem biraz öfke
yutkundukça boðuluyorum
sabrým canýmdan taþkýn
bakýþlarým hüzün içiyor
bütün bulutlarý dikiyorum gözlerime
yüreðimden bir saðanak geçiyor
bir sonbahar geçiyor güllerinden aþkýn
hiç susmuyor
belleðimin arkasýnda siyah beyaz bir öykü
asýrlardýr dinliyorum
nehirlerden geçiyorum dinledikçe
dinledikçe deniz, dinledikçe okyanus oluyorum
göðsümü didik didik ediyorum sonra
ne acým azalýyor ne hasretimin yükü !
13/7/2014/ Nermin Erol.