Ve kapandý kapý son kez
Sessiz bir hoþça kalla
Kesildi kollarý umudun / yürekler magma
Ardýndan söndü feri hüsranlý bakýþlarýn
Soldu düþlerde ki gizemli karanfiller
Sýðýnaksýz bir serçeyim kanatsýz
Gözlerimde teskinsiz korkular
Az sonra çarpar duvarlara yankýlar
Örtünce karanlýk üstümü
Sürrealistliðinle
Koparýp gittin ciðerimden payýný
Kýrýldý artýk dudaklarda gülüþler
Gamzeler de tuz yanýðý
Adý kedermiþ / yalaz mý yalaz
Alýnda kader aðý
Ruhta dil baðý
Bilir misin?
Yok oluþtur sessizce uðurlamak meçhule
Adý konmayan bir felaket
Bu terki gidiþ / ah leyli
Yoldursun saçlarý þimdi
Yoldursun tek tek!
Ah aylardan üryan þubat
Karýný yaðdýn gittin üstümüze umarsýz
Mart desen daha ilk günden uðursuz
Artýk þiir getiremez turnalar
Arþivlendi prangalý mýsralar
Diyar diyar
Kayýtsýz, yanýtsýz, kementsizdir bu gidiþ
Uçtu ellerimizden cancaðýz yitiklerimiz
Avutur mu bizi bu frengili zaman?
Ah leyli, yutkunamamaktýr piþmanlýk
Þimdi merhemsiz kaldýk
Gittikçe derinleþecek yaralarýmýz
Dedim iþte diyeceðimi
Günahkârsýn; Kaygýsýz, tasasýz gittin
Yanýltarak!
Þimdi zaman dursun biraz
Dinlensin biteviye ruhlarýmýz, dinsin öfke
Gönüller dargýn, gözler dalgýn, hüzünlü kalsýn
Yüzler çokça soluk ve soðuk ve ýslak
Haksýzlýk bakýþlardan pay alsýn
Az sonra diner belki dallarýmýzý kýran fýrtýna
Kader diyip bükeriz boynumuzu
Artýk sýr olur ne varsa yaþanýlan
Sinmesin bu yangýnýn isi
Rengi gül pembe odamýza
Þimdi susmak aný
Kapayýp gözlerimizi dinlemek
Derinlerden sýzýp gelen ezgimizi
Oysa çýkartmýþtýk takvimlerden hazaný
Fena vurdu bu yanýlgý zeytin gözlüm
Þimdi sessizce ölme zamaný
05 / 03 / 2009 / N_Erol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.