GÜZ/EL

Sana gelirken kaç kez yollarýnda öldüm,
Hadi yasýmýn bir köþesinden tutalým.
Bak yine aristokrat bir acý beynimi kemiriyor.
Gözlerinin imanýna daldým yine,
Kirpiklerinin ne denli secde ettiðine,
Özgürlüðüne düþkün gözyaþlarýna son ver,
Tut ellerimden güzel tut ki,
Dilim kendini plak sansýn,
Dans edelim ýslýðýmla.
Sana gelirken kaç kez yollarýnda öldüm,
Hala yüreðimin ilk dönemecinde taziye çadýrým.
“zulmü yurdumda unutmuþlar” derdi þair.
Ölüm hala orda,
Ne bir karýþ toprak buldum gömülmeye,
Ne bir sela duydum yol gitmeye,
Ödünç bir hayat bulsan içinde oturacaðýmýz,
Kirasý paha biçilmez gülüþün,
Ellerim amelesi.
Ayaklarým çoktan amadesi,
Sen Gel desen,
Bende Gelsem,
Mistik bir zamana yol alsak,
Çeksek taburemizi,
Ýki çay söylesek ince belli bardaktan,
Bir sigaraya gömsek her þeyi,
Lütuf için adaklar adasak.
Küfretsek, þarký söylesek,
Dünyadaki her hangi bir günden b/ah-s/etsek,
Avuçlarýndan kokunu içsem,
Kokuna doysam.
Öpsen alnýmdan,
Ölüm uyanýr be güzel.



Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın: