Kovadaki Okyanus

Okyanusun dibinde sakin akýp giderken,
Koskoca ummanda balýkçýnýn kovasý beni buldu.
Derin denizin dibi uyurken yüzü kudurdu.
Kovanýn içindeki ben okyanus,
O gün “gün” yüzüyle buluþtum.

Buz gibi akardým dip akýntýlarýnda.
Güneþ yüzümü yaktý,
Kuþlar çýðlýk çýðlýða,
Bir de baktým ki selamlaþtýðým balýklar
Karýþmýþ aðlara can derdinde…
Bir ömür geçer mi kova içinde?

Bu mavi baþkaydý
Baktýkça buhar oldum.
Sonra yumuþak bulutta kendime yer buldum.
Seyrederken yeryüzünü beyazda huzur oldum.
Düþündüm bir an
Uzansam okyanusa dökülür müydüm?

Karardýk birden çarpýþma baþladý.
Su oldum yine düþtüm topraða.
Aldý beni içine gözlerim kapalý.
Araz etti gönlüm,
Akýp gitmeliydim.
Cýlýz bir sese döndüm.
Ilýk ýlýk tünel kazdým.
Iþýk uzak ama bendeydi
gel dedi “gel!” “Yerin burada.”
Bu tehcir kimden geldiyse þükürler olsun ona…


Aktýkça serinledim dirildim adeta.
Su,
kuvvete kuvvetle karþýlýk vermez.
Direnç görünce üstüne gitmez.
Engelin zayýf noktasýný bulmak onun iþi,
Yoðunlaþýr sonra,
Akar yeniler kendini.


“Sabýrlýyým damlaya damlaya taþý delerim
Damlalarýn gücü deðildir
Sürekliliðidir
Yükselir ihya ederim.
Kimsenin olmak istemediði en alt yerlerde akarým.
Bunun içindir ki
Herkes beni baþ tacý yapar.
Bilirim nerede durmam gerektiðini.
Doldurururum sabýrla çukurun eksiðini
Ýstesem taþarým,
Sel olur düzlerim her yeri,
Ama o sýnýra geldi mi durururum,
Liderlik erdemlerinin gerektirdiði gibi.


Nerede olsam hemen uyum saðladým.
Etrafýmdakilerin rengini þeklini yansýtýrým.
Oysa ki kimse bilemedi rengi mi,
Göremedi þekli mi
Ýçime girmek kolaydýr çýkmak zor.
Bana düþen düþtüðü için deðil,
Yüzemediði için boðulur.


Dalga,
Gücünü okyanustan alýr.
Ýçini boþaltýr dolar, çalkalanýr sallanýr durulur.
Bu sesi tanýyordum
Karýþtýkça özlem gideriyordum.
Çaydan ýrmaða
Oradan denize ulaþtým.
Kýrk kova suyla kýrk takla atýp arýnýp paklandým.
Ben suyun her halini yaþadým.
Neler neler gördüm anlatmaz mýyým?

Sosyal Medyada Paylaşın: