_YARABBİM_
Rýfk ile doyuruyor ruhumdaki açlýðý,
Sofram hiç kimseye muhtaç kalmadý.
Duyarsan dilimden þükürsüz sözcük çýktýðýný,
Aðzýmý yüzümü Amin”e” bula Yarabbim.
Yaþayarak öðrendim kimsesiz deðilim.
Ýkbal verdin, can verdin benden gitmedin.
Bir gün ruhumu teslim alýrsa meleðin,
Sen þahit olduðun günahlarýmý sil Yarabbim.
Gecem ayaz yaptý günüm acýmadý bazen,
Unuttum yönümü döndüm þeytana,
Uymadý ayaklarým bedenim günaha,
Ölüme ramak kala da olsa uyutma bu kulunu Yarabbim.
Bana kaderin en güzelini yazdýn.
Üzdün sandým unuttun hatta…
Sýraladým sitem dolu sözleri arada…
Sen dilimi þükre çevir Yarabbim.
Derslerinle dolu yüreðim, ezberim.
Bir ömür verdim bitiremedim.
Akýl yetiremedim büyüklüðüne…
Verdiðine hamd edip þükür bilmeyenin,
Sen günahlarýný affet Yarabbim.
Rehber dolu etraf görebilene…
Bilir kulun doðruyu þaþar arada…
Þeytanýn iþi gücü semaya açýlan avuçta.
Sen arýnan yüreðimi geri çevirme Yarabbim.
Kurumuþ dudaklar suya kavuþmakta
Kavrulmuþ ateþ de seninle can bulmakta
Duyulan ezan sesleri yürek yakmakta
Beni de baðýþladýðýn kullarýndan eyle Yarabbim.
Amin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.