zaman
I---
zaman bütün karamsarlýðý kendi akýntýsýnda yüzdürür,
karaya vurduðu gün,öldürdüðü gündür.
bu yüzden hayat güldürmekten
ve sevindirmekten hep uzaktýr.
bestelenen þarký hep hüzündür.
þimdi bu þarkýnýn mýsralarýnda yol alýyoruz
ne zaman biter acýlar,nerede sonlanýr,bilinmez
ama bizi alnýmýzdan vurup indirmeden gitmeyeceði kesin.
II---
Ýçimde sonu gelmeyen,þiir gibi bir acý
yýllar önce katýksýz boþaltý zehrini,sonra býrakýp kaçtý
kaçarken hiç arkasýna bakmadý,
ne býraktýðý enkazý görmek istedi ne de
karamsarlýða teslim ettiði cesedi.
bu cesetle nasýl yaþanýr?
nasýl yol alýr insan?
bunun panzehiri var mýdýr bir yerde?
cevabý olmayan bir bilinmezlik
sorular güruhudur hayat
ve akýntýsýna dalýp gittiðin zaman
ensenden yakalandýðýn andýr
sonun hazýrdýr artýk...
temmuz/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.