KELAM HÜNERLERİ

Elimi tutup çocuk gibi,

Yüzümü çevirerek çavlana,

Tefekkür eyledi beni.

Yüreðim elimde ayaðým ekstrem



Bakýþým kaldý uçurumun cenahýnda.

Tasvir etti yüreðim çýðlýðýmda.

Benim elimi tutsa da, býraksa da,

Hezimet sardý onun vezdinde.



Týlsýmlýydý varlýðýyla duruþu.

Ben anlamadým enstanteneye yakalanýþýmý.

Gelme dese de ayaklar uygun adým müteakipte.

Sesim soluðum katýlgan izinde.



Böyle alýþýk mý bu gönül iz sürmeye?

Nereden çýktý durup dururken kaderimde?

Bana hissettirmeden tecessüs eyledi.

Araz halde beden yerde sedirde.



Eza ve cefaya saldý dertte ki baþým

Kimseye diyemedim kuþkum sirayette

Bedenimi ruhumu her an teslimiyette

Nesir istemez manzume beðenmez. Ýlle de þiirimin içinde.





(Çavlan/Þelale), (Tefekkür/Sebep sonuç iliþkisi), (Extreme /En uçta), (Cenahýnda/Kuþ kanadý), (Enstanten/Diyaframdan geçen ýþýnlarýn sensör de ne kadar kaldýðý), (Müteakipte/Takip eden), (Katýlgan/Hücreleri þekilsiz maddeler arasýndaki boþluklarý dolduran), (Tecessüz/Belli etmeden kendini ilgilendirmeyen þeyleri öðrenmeye çalýþmak.), (Araz/Saðýr Dilsiz), (Sirayet/Hastalýk)
Sosyal Medyada Paylaşın: