SÖYLESENE EY SEVGİLİ

düþlerimde sen,oldum olasý.

Söylerken adýný gecenin bir yarýsý,

Bilirmiydin sabah olmayacak yoksan,

Penceren dolarken mehtabýn yüzü,

Senin yüzün gibi nakýþlanarak,

Gönlümde bir yerlere, uyu uyuyabilirsen,

Bulutlar kayboldu, dalgalar çekilmiþ,

Simsiyah karanlýk geceden kalan.

Birde karþý köyden çomarýn sesi,

Zamaný haber veren köstekli saatin týk tik tak sesi,

Rüyalarda gitti görünmüyorlar,

Geceyemi, küstü,banamý belli deðil,

Öyle yorgunum uykusuzluktan,

Birde sensiliðin yokluðundan,

Keþke görebilsen gönlümün içindekileri,

Mehtap uyanmadan, tanyeri atmadan,

Birde köyün üzerinde bulutlar dolmadan,

Keþke duyabilsen,yada görebilsen,

Bu gecelerin nelere gebe olduðunu bir çözebilsen,

Ya sevenleri ayýrmýþ, hain zaman,

Yada hiç sevmeyi bilmemiþ ondan.

Her þeye maydanoz olan,

Þu acýmasýz zaman.

Nice aþklarý, ayrý düþürmüþ hiç utanmadan.

Dili olsada konuþsa, kitaplarýn,

Kaç tanesi geldi okundu gitti,

Tek yerinde sayan, uykusuz geceler,

Ve geceyle,sabahlayan zamanýn inadý.

Neden düþünmez arada yeþil, pembelerde kalsa,

Sevenleri sarýp, sarmalasa renkleri,

Ýllaki siyah, geceleri,ve gönülsüz sabahlar.

Onlar aþký bilmeden yaþýyorlar besbelli,

Birde bizi görebilseydiler, þahlanýrmýydý acaba,

Sevda renkleri, söylesene, ey sevgili.

N.Sevda Cint




Sosyal Medyada Paylaşın: