yorgun ruhuma yine güneþ deðdi bu sabah ruhum ýsýnýrken yoruldu güneþin sýcaklýðý renkler hep siyaha döndü beklemediðim anda saatler yutar mý bilmiyorum; maziye dargýnlýðý...
sevgi adýna kayýp zamanlar saklýyor yorgun yýllarým heybesi mutsuzluk dolu karýncalar besliyordum bilemezdim ki; yarýnlarda sevgiyi iliklerimde hissedeceðim demek ki; uzaklardan bir mutluluk rüzgarý bekliyordum...
yaþlanmaya yol tutmuþ bedenim emekliyor güneþ sýcak vursa da ruhum sensiz donuyor gönül sazýma mýzraplar dokunurken yüreðinden biliyorum naðmeler mutluluðuma seni dokuyor...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.