bilemezsin ki... bilemezsin nasýl yýkýlýyor hayat aðacým canhýraþ feryatlarýn ufuklarý nasýl yýrttýðýný ufuklarda gözbebeklerinin bana nasýl baktýðýný bilemezsin boynunu büküp o bakýþýn nasýl yaktýðýný da...
bilemezsin ki... her sabah güneþ doðarken nasýl aðladýðýmý yaz ortasýnda zemheriler yaþadýðýmý; umarsýz bir heyecanla saatlerle çaresizce körebe oynarken hep sobelendiðimi hep seni düþlerken zamana yakalandýðýmý da...
bilemezsin ki... yangýnlarým dumansýzdýr benim dedim ya alevlerin ucunda aðlar durur sana olan hasretim kimsesizliðin bir köþesinde beni sahiplendiðini gözucuyla seni beklediðimi... bilemezsin ki....
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.