düþünme... sen beni düþünme nefeslerim sadece birer mecburiyet bakýþlarým boþ olsa da ufuklara ciðerim için için yansada kimsesizliðin izbelerinde sen beni düþünme yýllarýn köþebaþlarýnda kan aðlýyor mutsuzluðum ellerim sýcak bir eli beklemiþ olsa da yýllarboyunca gözlerimden duhûl etmemiþ olsa da sevgi naðmeleri alýþtý ruhum yalnýzlýðýn soðuklarýna zemheriler bile yakmaz ruhumun köþelerini sen beni düþünme yaþarým uzaklarda yine sessizce; kimse bilmeden varlýðýmý kimse duymadan sessiz çýðlýklarýmý; yaþarým yine belki belki de bir deri bir kemik kalýr ruhum bilemem ki; bilemem ki seni sevdikten sonra sensiz yaþamalarda nasýl yanar kavrulurum...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.