Yüreğimde Göç Başladı

Yas dolu bir geceye süzülüyor hüzün
Umutlarýmýn göçü baþladý yüreðimde
Acýnýn tarifsiz kaldýðý birþey içimdeki
Mutluluklarým da katýlýyor peþi sýra göçe

Kaybettiklerime döktüðüm gözyaþlarým,
yýkýyor siyaha bulanan hayatýmý
Dilime dolanan aðýtlarýma mevsimler eþlik ediyor artýk
Sonbahar yerleþti yüreðime
Çiçeklerim sýzýdan dönmüyor güneþe yüzünü
Hep bir boran
Hep bir yaðmur
Umutlarýmla beraber dökülen yapraklar bahçemde...

Aðýr geliyor yüklenen acýlar
Meleklerim omuzlarýmý terkedeli çok oldu

Aynalara küstü sulietim
Yüzümün coðrafyasý çorak topraklara döndü döneli
Gözlerimden yaðan yaðmurlar yeþertmeye yetmiyor
Zaten yeþerse de mýh gibi çizgilerimde yýllarýn izleri ...

Gelin gibi süslendi hayatým çaresizliklerle
Nefeslerimden oldum
Mevsimlerimden ve çiçeklerimden de...

En büyük kayýpsa;
hayatýmdan yýldýz gibi kayan sevinçlerimdi
Bir de yüreðimden göç eden düþlerim...






Sosyal Medyada Paylaşın: