Sen Beni Sevseydin...

Yýrtýk bir mektup var yalnýzca senden geriye
Yüreðime basýyorum her gün sýzýmý kessin diye…
Kesmiyor,
ve kesilmiyor bu acýlarýn ardý arkasý.

Aynalar yüzümde hep aðlamaklý bir çocuk ifadesi gösteriyor
Gözlerimde hep yaþ var
Yüreðimde döneceðine dair hep kýrýk bir umut.

Belki diyorum;
Belki yarým kalmasaydý sevdam
Hep bir yaným eksik yaþayýpta bir þeyler beklemezdim
Ve bu kadar can kýrýðý biriktirip,kanamazdým…

Sokaklar,
Bir zamanlar kaldýrýmlar her bir adýmýmda gül açýyordu
Bir zamanlar yaðmur yüzüme her deðdiðinde yüreðim kanatlanýyordu
Ayýn þavký yüzüme nur gibi geliyordu…

Þimdi;
Sen beni acýlara alýþtýrýp terk ettiðinden beri
Kaldýrýmlar isyan ediyor
Yaðmur artýk hiç vurmuyor yüzüme
Çünkü yüzümdeki yaðmurlar daha aðýr yaðýyor
Ve gölgem,
Seninleyken dik duran gölgem eðiliyor þimdi
Ay karanlýðýmdan korkup geri çekiyor kendini…

Sen yüreðime ateþ düþürmeseydin
Hayat seviyor olacaktý beni…

Ve aynalar gülerken gösterecekti gözlerimi
Gölgem gurur duyacaktý benimle
Benim dað gibi olan umutlarým sýmsýký sarýlýp düþmeyecekti yüreðimden…

Sen beni sevseydin
Bende kendimi sevecektim…




Sosyal Medyada Paylaşın: