Saklanamıyorum Artık

Düðüm düðüm boðazým ,yutkunamýyorum
Hazmedemiyor yüreðim düþ kýrýklýklarýmý
Sevinçlerimi askýya aldý hayat

Aynalarda görünen yüz benim deðil
Suretimin ardýna sýðýnan acýlar çirkin duruyor bende
Hakedilenin fazlasý düþtü payýma
Herkesin yüreðine göre verilirmiþ acýlar
Oysa bu acýlar büyük geliyor yüreðime

Hayatýma renk olarak giren herkes;
renklerimi çaldý benden
Oysa siyah yakýþmýyor benim yüreðime

Bana nefes olsun istediklerim
Hevesleri yettiðince kaldý yanýmda
Onlarýn hevesleri beni nefeslerimden etti

{Nefes alamýyorum}

Bünyem güçlü zannediyordum
Benim omuzlarým taþýr bu hayatý
Düþersem eðer,kalkýp yeniden baþlardým hayatýma
Oysa güçlü deðilmiþ bünyem
Omuzlarým taþýyamadý bu aðýr yükü
Ve düþtüm,
kalkamýyorum

Çünkü son düþtüðüm yer ,sonuymuþ hayatýmýn

Kalksam bile düþtüðüm yerden baþlayamam
Sondayým,
son adýmda
adýmýn sadece iz olarak kalacaðý yerde...

Yoruldum
Gülümsemek yalnýzca makyajlarýmda
Gözlerimden yaðan yaðmurlar,yýkýyor yüzümü
Saklanamýyorum
Ve saklayamýyorum artýk kendimi hayattan

Düþtüm ,
Yoruldum artýk kalkamýyorum
Kaldýramýyorum da bu hayatý zaten...




Sosyal Medyada Paylaşın: