alnýma kondu uyurken iri bir kara sinek temiz hava girsin derken odaya pis bir sinek girmiþ neden oldu uyanmama
bu haziran gecesinde sensizliðe bir þarký bile söylemezken výzýrdadý burnumun önünden unutup geçip gittiði pislikleri çýktý geldi günüme
biraz hava almak için açmýþtým penceremi az önce toz bulut içinde savruluyordu alçak basýnç sonrasý dallar yapraklar eðmiþti baþlarýný nerdeyse yere kadar
seni düþündürecek bir þeyler yap adamým daha sen gelmeden süpüreyim evimin öünü kapý önünde hazýrolda bekleyeyim asker duruþuyla ilk sevdanýn zili çalmadan kapýmý açayým
elinde çikolata, çiçek olmasýn farketmez ilk gülümsemeni getir yeter yüreðindeki ilk heyecaný hiç duymamýþ olayým ben de baþka kýzlarada böyle baktýðýný benimsin sandýðým haziranda sinek gibi gir odama
bakýþlarýn konuþsun sen adamakýllý sus yine büyüsü kutsansýn bekleyiþlerin yüreðini yüreðime duala yine yüzünü sevgiye dön fotoðraftaki bütün mumlar yansýn
20. 6. 2014 / Glenay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.