“HOŞOĞLAN” GİBİ

Haþlanmýþ ayvadan, nesil türemez!
Kötülükten, saf iyilik üremez!
Kalbe akan þelâleden, hiç kimse;
Merhamet olmazsa, damla veremez !...

Fakirin fakire, yardým bayraðý,
Böyle öz millete, yoksulluk gelmez,
Usta yetiþtirse, hâlis çýraðý,
Her kim; O Ustanýn, ismi silinmez...

Topraða ektikçe, elindekini,
Hep artar, inanýn; sefâlet gelmez,
Kýskanýp da yýllandýrsan, ekini,
Kurda kuþa bile, bir hayýr gelmez...

Tutma, elindeki ilimi fenni,
Saklama! Deme ki; bu, enson- yeni,
Mutluluk alan, elinde deðil;
Göreyim: Ne kadar, verdiklerini?...

Þaþma! Doðru yoldan, düzden eðriye,
Þan þöhret, ne kalýr sandýn geriye,
Ýsminle Ata’n bir, anýlsýn diye,
Ne aldýn?... Ne verdin?... “Hoþoðlan” gibi.

Kadir Yeter. TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın: