Yýldýzlarýn üþüdüðü bir akþam, Serin rüzgarýn savurduðu, Sahillerin suskunluðunu bozarcasýna, Biraz kýzgýn, biraz üzgün, kim bilir belkide Biraz baþý boþ eserken denizlerde, Ben suskunluðumu yýldýzlara kusuyordum. Gökyüzü denizlere küskün! Karanlýk ihtiþamýný savururken gündüzlere, Dualarla koþtuðum sevgiliye, Bedduayla dönüyorum. Bir kuyruklu yýldýz olsam güneþin derinliklerinde. Her alevi savurduðunda; Dünyaya düþen kül olsam. Bir damla yaðmur için, Bedduadan uzak bir yar bulsam. Esen küçük rüzgarlarýn þarkýlarýna hasret, tek bir yýldýz kalsam,. Üþümesini bilmeyen güneþe inat.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferit Karasu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.