sen gidince her þey deðiþti gündüzler koyu lacivert geceler zifiri karanlýk yýldýzlar eskisi gibi parlak deðil güneþ dahi ýsýtmýyor üþüyen içimi
sen gidince her þey deðiþti çiçekler güzel kokmuyor artýk kuþlarýn ötüþü deðiþti uður böcekleri uður getirmiyor artýk
sen gidince ben de çok deðiþtim göremiyorum artýk hiçbir güzelliði gözlerimin feri gitti ruhum nefesim gitti
oysa ben seninle açýk mavi sabahlara birlikte uyanmak istedim gözlerimi açtýðýmda ilk gördüðüm senin yüzün olsun istedim sana sarýldýðýmda saçlarýn omuzlarýma dökülsün istedim bana sarýldýktan sonra üstüm baþým sen kokmak istedim uzun otobüs yolculuðuna çýkýp ellerimi tutmaný kulaðýma þiirler þarkýlar fýsýldamaný istedim dokunduðun her yeri nasýl güzelleþtiriyorsan beni de öyle güzelleþtir istedim seni sevdiðim gibi beni sevmeni istedim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zey-nep0502 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.