Semerkant Gibi
Bu gece karanlýktan alýp bakýþlarýmý aydýnlýða akýttým,
Güneþe çevirdim yüzümü, týpký Semerkant gibiyim,
Bu gece ruhuma karýþmýþ Hayyam’ýn ruhu,
Görmüyorum karanlýðý,güruhu.
Geceyi geceden saymýyorum, inadýna þafaðý soluyorum,
Nefesimde raksa durmuþ anason ve tütün,
Serseri bir rüzgar gibi hayatýn çeperlerine vuruyorum,
Bu gece yüreði kabarmýþ fincan gibi deðil; hayra yorulmuþ rüya gibiyim.
Bu gece Mona Lisa deðil; Vamýk’ý bulmuþ Azra gibiyim.
Hiç durmadan yürümeliyim,
Geçmeliyim diken kemerli dar yollarý,
Aþmalýyým karþýmda duran sarp yokuþlarý,
Bir melekten ödünç alýp kanatlarýný, içmem lazým bulutlarý.
Bu gece Esmeralda su verdi bana Notre Dame’ýn kapýsýnda;
Kamburumu taþýyabilirim!
(25/03/2014 Van)
Nimet Öner
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.