SENİN ADIN AŞK (AŞKIN SEN HALİ

SENÝN ADIN AÞK(AÞKIN SEN HALÝ )

Aþk Orta Doðu’da bir eylemdi önce,
Bütün sýnýrlarý kýyýmla örülü,
Filistinli bir genç,
Etopyali bir çocuk,
Kerbela’da çatlayan bir dudak,
Mülteci bir kadýn,
Muhacir bir genç kýz,
Ya da bir cumartesi annesi,
Yüreðim yüreðine denk düþene dek.
Meðer bunlar merhametmiþ,
Acýlarý ruhumda hissetmekmiþ.
Anladým ki aþk önce sen, sonra özlemekmiþ.
Bir gün bir ikindi vakti,
Gözlerin zehrini damarlarýma akýttý.
Pür-ü pak bakýþlarýn devrildi gözlerime,
Kýrk tas su niyetine yýllanmýþ hüzünleri yýkadý.

Belki aþk Züleyha’nýn saçlarýnda Yusufcuktu,
Nazým’ýn þiirlerinde Vera,
Ahmet Arif’’te Leyla,
Kafka’da Minela,
Vamýk ’ta Azra…
Ama aþk bende yüreðimin kapýsýný isminle vurdu,
Kaçmadým aþktan,
Çünkü aþk ama gelse bile,
Gideceði mekaný biliyordu.

Kaçsaydým kim bilir kaç üþümüþlük ýsmarlanýrdý?
Kaç piþmanlýk koþa koþa gelirdi ardýndan?
Vicdaným yüreðimin yüzüne bakmaya utanýrdý.
Oysa karþýladým kadim bir dost gibi,
Uzun yollardan gelmiþti,
Ellerinde seni getirmiþti,
Tüm benliðimle selama durdum.
Yorgundu yaralý ve utangaç,
Uykulu bir aðýzla,
Öptüm suskunluðundan bir nimet gibi baþýma koydum.
Az gülümsemiþ dünlerden,
Belirsiz yarýnlardan kurtarýp beni,
Ýlmek ilmek nakþediyordu yüreðime siluetini.
Ve kendini temize çekiyordu aþk,
Sabrýmý sýnayarak.
Bahar bir seferde açtý duvaðýný,
Kalem kýrdý baðlarýný,
Zaman aþka, þiire ve sana akýyordu,
Ýsmin harf harf kelam olup dökülüyordu,
Ben sustukca aþk gözlerini þah damarýma çiziyordu.
Aþk belki martýnýn denize duyduðu sevda,
Bülbülün güle serenatý,
Þairin maviye tutkusu,
Yada aþk Mor menekþenin daðýn zirvesine bakmak isterken kýrdýðý boynuydu.
Ama bende sen ve gözlerin olmuþtu.
Uzaklardan kulaklarýma lir sesi geldikçe,
Rüzgâr kokunu nefesime sürüyordu.
Sen içimde büyüdükçe
Aþk;
Yaralý geçmiþimden intikam alýyordu
Ve sinsi rivayetleri tarihten siliyordu.
Yüreðimin pasý bir uçurumun ensesinden kendini boþluða býrakýrken
Ben içimin neresinden susabilirdim ki?
Sesim bütün dillerde ismini sayýklýyordu.
Suskunluðum bile senli sesim olunca,
Tarih sayfalarýna ’’senin adýn aþk’’ diye geçiyordu.
Senin adýn aþk...

Nimet Öner

Elif duruþlum kitabýndan!!
Sosyal Medyada Paylaşın: