Aðýz dolusu bir sancýya kucak açýyor kelimeler þimdi
Ki
Adýndan baþka hiçbir harfi yakýþtýramýyorken dilime
Bir bir giyiniyorum
Adým baþý soyunduðun kirli cümlelerini!
Geliþi güzel küfrediyorum gözüme çarpan ihanetlerine
Koynumda beslediðim çocukluðunu
Alnýndan vuruyorum
Yedi ceddime yetecek kadar
Aðrý biriktiriyorum sonra
sol tarafýmda
Adýn anýlsa
Deli divane bir telaþa sarýlýyor
Ellerinden tutuyorum ölümün
Ýsrafile meydan okuyor günahkarlýðým
Kaþlarýný çatýyor cennet
Cehennemden kovulan meleklere
Analýk ediyorum sonra
Faili meçhul hiçlikler doðuruyorum ayak üstü
Güle oynaya yitiriyorum aklýmý
Þimdi
Ýki tarafý keskin bir ayrýlýðýn üstünde yürüyorum çýrýlçýplak
Ve cinnet geçiriyor hafýzam
Ne varsa senden kalan
Öldürüyorum!
‘’dilimin iþleyeceði her cinayetin altýna atýlan imzadýr artýk adýn
görmemezlikten gel!’’