çocukken daha büyük yaþardýk herþeyi oyuncaðýmýzdan daha kocamandý sevgimiz içten pazarlýksýzdý gülüþlerimiz sanki çikolata tadýnda sývanýrdý aðzýmýza öyle kuralsýz severdik
ayaðýmýzýn dibindeydi yýldýzlar yükseðe çýkmak gerekmezdi görmek için cebimizde taþýrdýk ay’ý yaldýzlardýk payýmýza düþeni sonra paylaþýrdýk arkadaþlarla
kedi gibi týrmanýrdýk aðaçlara bizimdi bütün gökyüzü elimizi uzatýnca tutardýk nohut kokusunda, mýsýr tadýnda üstüne uzanýrdýk yýldýzlarýn
denizimiz yoktu ama bize yeterdi küçük su birikintileri sanki ormanda gezinirdik üç beþ adýmlýk koruda dalardýk sonsuz düþlere saklý cevizlerini bulunca sincabýn
bir deðirmenimiz, bir sarayýmýz bir de padiþahýmýz vardý hepsi de yalancýktan deynektendi kýlýcýmýz savaþlarýmýz yalandan gerçeðini yaþadýkça öðrendik silahlar yýðýlýrmýþ kim güçlüyse o kazanýrmýþ
çocuklar mutlu olsun deðilmiþ amaç "biz çocuklar oyun oynuyor sanmýþtýk" öldü arkadaþlarýmýz þehit oldu dediniz annemiz elimizden almýþtý kuþ vurmayýn diye sapanlarýmýzý!
06. 05. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.