fýrtýnada dallarý kýrýlan gül kavuþacak eski canlý rengine ayaza kesmeyecek geceler bir meltem okþayacak yüzümüzü bekle
kuru çay yataðýnda kuru kökler bulacak birbirini ne kadar kaçkýn su varsa daðlardan akacak bize doðru kulaðýmýza ulaþan halk sesleri yaklaþacak adým adým. soyulan o utangaç tepeler giyinecek yeþil örtüsünü geri gidecek araçlar
bekle beni yalan talan olmayacak inan sevgi olacak herkesin en büyük sermayesi ceplerine dolar yerine çocuklarýn gülmeleri konulacak kartopu oynar gibi kayar gibi kayýktan hayata kayacaklar hiç bir pürüz olmadan
inan bana sevgilim çöl uyanacak yaðmurumuzla kardeþ olduðunu anlayacak insanlar öyle körebe yürümeyecekler birbirine çalarken barýþ çaný etekleri tutuþmayacak annelerin kayýp çocuklarýna dövmeyecekler dizini
masmavi bir gökyüzü bizi bekliyor bak güneyde tepelerin arkasýnda savaþ olmuyor diyeceðim yaþamaya kurulmuþ dost salýncaklarý baþaða durmuþ buðdaylar sanki ilk kez doðmuþ güneþin altýnda sevgiyle salýnmakta
bir elini uzatmaya gör farký olmadýðýný göreceksin ne rengin ne de ýrkýn gülümseme her dilde ayný ayný sevmek sevilmek
bekle beni bu yaðmurlar ekin yüklü olacak hayvanlara ot saman aðaçlara derman can bu yollar delmeyecek ormanlarýn karnýný doða öldürülmeyecek!
pencereleri güneþli aydýnlýk günlere gebe günler hazýrlýyorum sana on parmaðý eþitlemek zor bilirim bir saz hazýrladým sana telleri özgür Türkiye telleri insan
bekle!
3. 6. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.