Close the sidebar
MENÃœLER
Anasayfa
Åiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Close the sidebar
Edebiyat Defteri
ÜMİTLER
HalkAdamı
ÜMİTLER
Mosmor kesilmiş bir yalnızlıktı benimkisi.
Hani kalabalık en büyük ıssızlıktır bazen.
İşte öyle...
Yeşilin ihtişamlı tonuydu talihsizliğim.
Yarin gözlerine takılmam,
Yüz göz olmadan uzak kalmam.
En acıtan bahtsızlığımdı...
Mavidendi kandırılmam.
Gün ışıyınca umutlarıma doğrulmam
Selamlamam bulutları
Güneş firar edince
Yağmurlarında ıslanmam...
Zifiri karanlıktı nefessiz mabedim.
Köşesinde kıvrılmam
Güçlükte kalemime sarılmam
Kederimi katmerleyen anılardı
Özlemle oluşan sanrılardı
Bitmişliğe nedenim...
Ölüm sarısıydı suretim.
Biçimsiz gözleriyle etrafa bakınan
Manasızlıktan kaçınan.
Yokluk çekersinya bazen
Mecburiyetler boğazlar aniden;
İşte oydu beni uzaklara savuran...
Ve hepsinin ötesinde,
Bembeyaz düşlerdi sakındığım.
Uğruna çocukluğumu feda ettiğim
Gözyaşlarıyla beslediğim
İlgiyle okşadığım
Güzel günlere isteğim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HalkAdamı Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Åiirleri
ANNEM
ÜMİTLER
ÇOCUK
KAÇ
YAĞMUR
BABA
SEVGİLİM
ÇOCUK
YALNIZLIĞIN CEHALETİ
VAKTİNİ BEKLER