mahþerin ilk atlýsý cihana binip emeði kýrbaçlarken alevlerin içinde yanan bir halk vardý.
saraylarýn atýklarýyla beslenen bir halk. atýklarýn aðýtlarýyla beslenen bir kuþaða örnek olurken. ipin ucunda ölmek vardý...
öfkenin ucuyla tutuþturulmuþ þehirler, maviyi, turuncuyu ve kýrmýzýyý çaðýrdý...
gri tanrýlara inat renkli bir cennet yaratmak için kuþandýlar.. acýyý ayrýlýðý isyaný ve insan doðdu...
ve ben kulaðýmýn arkasýnda ölen bir þehre inat yaralý bir dairede oturan genç bir çocuða kýrýk dökük masallar anlatmayý býrakýp daðýlarak toplandým, þiir katýnda, anlamý da iþgal ederek.
saraylarýn duvarlarý, aklýmýn sýnýrlarýna yaslanýp,yýkmak istedi. ve ben yýkmak istedim aklýmýn sýnýrlarýna yaslanýp ense yapan saraylarý..
Direnmek sürrealisttir bazen dedim.. Bazen Brech kadar gerçektir. Bazen Tom Waits kadar çarpýcý bir sese sahiptir. Direnmek bir þarkýdýr. ölünce bile duyabileceðiniz bir þarký...
Gri tanrýlarýn, beton kalplerinden dökülen her ölü için, inatla söyleyeceðiniz kýzýl bir þarkýdýr belki direnmek ve iþgalin anlamý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Panteonun gölgesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.